Dbajmy o to, by miód był jedzony regularnie, najlepiej w ilości dziennej ok. 1 łyżeczki miodu aktywnego mikrobiologicznie (nie podgrzewany!). Wtedy okaże się, że nie jest istotne jaki gatunek miodu jedzą dzieci. Nie jest zatem istotne, czy sięgamy po miód malinowy, czy mniszek. Jeśli ten miód nie został pozbawiony swych cennych Dynia ma wysoki indeks glikemiczny (IG) równy 75, ale mimo to jest polecana cukrzykom. Dynia ma niewiele węglowodanów i niski ładunek glikemiczny, nie podnosi więc mocno cukru we krwi. Cukrzycy mogą zjeść na raz 200 g dyni bez przeciwwskazań. Najlepiej jeść dynię krótko gotowaną lub pieczoną. Diabetykom poleca się też jedzenie dyni na surowo. Ale czy wiesz, dlaczego dzieci nie mogą jeść miodu? W tym artykule to wyjaśniamy. Nie przegap tych ważnych informacji! Miód i botulizm: powód, dla którego dzieci nie mogą jeść miodu. Człowiek spożywa miód od tysięcy lat. Jest uważany za jeden z najbardziej naturalnych i szlachetnych pokarmów, a jego zalety są liczne i dobrze Najczęściej występuje cukrzyca typu 2. Przewlekła hiperglikemia prowadzi do powikłań. Dotyczą one nerwów, oczu, nerek, naczyń krwionośnych czy serca. Terapia cukrzycy polega na stosowaniu leków, zwiększeniu aktywności fizycznej, nabyciu wiedzy o chorobie i przestrzeganiu odpowiedniej diety. Jednym z elementów leczenia cukrzycy jest zachowanie odpowiedniej diety – cukrzycy dobrze to wiedzą. To niezwykle ważne, by jeść posiłki o niskim indeksie glikemicznym, bo niekontrolowany skok poziomu cukru jest dla diabetyka niezwykle groźny. Czy osoby z cukrzycą mogą jeść ziemniaki i zachować dietę? A jeśli tak, to w jakiej formie je jeść? Czy psy mogą jeść miód? Jako rodzic zwierzaka wiesz, jak ważne jest karmienie psa odpowiednią dietą. Kilka dodatkowych kalorii i przytyją, za dużo tłuszczu i może rozwinąć się zapalenie trzustki, a karma dla psów z niedoborem witamin i minerałów może spowodować ich złe samopoczucie. Czy chory na cukrzycę może pracować? Nie tylko może, a nawet powinien, aby mieć satysfakcję z tego co robi oraz środki do życia i leczenia ! Chory na cukrzycę może wykonywać niemal każdy zawód, jaki zechce wybierając pracę, która odpowiada jego zainteresowaniom i kwalifikacjom. Musi jednak pamiętać, aby pracując nie zaszkodzić sobie, a także innym. Oprócz ograniczeń jaja kurze, ser żółty (o niskiej zawartości tłuszczu), pomidor, ogórek świeży, papryka. Kolacja cukrzyka 1 stopnia powinna codziennie zawierać pełnoziarniste produkty zbożowe, do których należy pieczywo razowe, ciemne makarony i ryż oraz grube kasze, chudy nabiał i mleko niskotłuszczowe. Kilka razy w tygodniu można spożywać Jedna porcja owoców to np. 1 średnie jabłko lub 1 niepełna szklanka borówek”. Osoby chore na cukrzycę powinny jeść mniej owoców niż osoby zdrowie (nie więcej niż 200-300 g dziennie) i nie na raz, ale dzieląc je na kilka mniejszych porcji. Owoce jagodowe warto spożywać w połączeniu z innymi produktami spożywczymi, np Czy miód jest kaloryczny? Możecie zastanawiać się, czy miód jest kaloryczny. Odpowiedź oczywiście brzmi tak. Tylko woda jest substancją bez kalorii, którą możemy w siebie wlewać bez ryzyka przytycia. Pomimo kaloryczności miodu, nadal stanowi on doskonałą alternatywę dla cukru, który w jednej łyżeczce zawiera 21 kcal. DJXX8. Osoby chorujące na cukrzycę powinny stosować zbilansowaną dietę, zawierającą wszystkie potrzebne składniki pokarmowe. Może ona zawierać także owoce, jednak w ograniczonych ilościach i nie wszystkie. Nie powinny być one jedzone wieczorem. Powinny to być owoce o niskim indeksie glikemicznym, takie jak na przykład awokado, jabłka, maliny czy grejpfruty. Spis treści: Dieta w cukrzycy Owoce a cukrzyca – czy można je jeść? Owoce dla cukrzyka a indeks glikemiczny rozwiń Cukrzyca jest przewlekłą nieuleczaną chorobą, która polega na tym, że trzustka nie produkuje wystarczającej ilości insuliny – hormonu potrzebnego między innymi do metabolizmu węglowodanów, lub produkowana insulina nie jest prawidłowo wykorzystywana. W rezultacie następuje zaburzenie metabolizmu węglowodanów, a także lipidów i białek. Najczęstszym typem tej choroby, który dotyczy nawet ponad 90 procent cukrzyków, jest cukrzyca typu 2, która rozwija się w dorosłym wieku, najczęściej po 40. roku życia. Przeważnie jest to cukrzyca insulinoniezależna. Chorzy przyjmują leki, a w razie potrzeby wprowadzana jest insulinoterapia. W cukrzycy typu 1, która występuje przeważnie u dzieci i młodzieży i jest chorobą autoimmunologiczną, trzustka nie wytwarza insuliny potrzebnej do przetwarzania glukozy lub wytwarza jej bardzo mało. W przypadku tego typu cukrzycy konieczne jest podawanie insuliny. Osoby chorujące na cukrzycę typu 1 lub 2 mogą prowadzić normalne życie i cieszyć się dobrym samopoczuciem, jeśli pozostają pod kontrolą diabetologa, przestrzegają zaleceń lekarskich, dotyczących przyjmowania leków lub odpowiednich dawek insuliny oraz właściwego sposobu odżywiania i stylu życia, którego częścią powinna być aktywność fizyczna. Dieta w cukrzycy W przypadku osób chorujących na cukrzycę, zarówno typu 1 jak 2, istotną rolę odgrywa odpowiednia dieta, która wpływa na utrzymanie właściwego stężenia glukozy we krwi. Zmniejsza ona także ryzyko wystąpienia powikłań cukrzycy i chorób naczyniowych. Warto podkreślić, że dieta osób chorych na cukrzycę opiera się na zasadach zdrowego odżywiania, które powinien stosować każdy. Polega ona na regularnych, odpowiednio zbilansowanych posiłkach, powinna być dostosowana do wieku, płci, masy ciała, poziomu aktywności fizycznej czy indywidualnych preferencji pokarmowych. Przy opracowaniu takiej diety warto skorzystać z pomocy dietetyka. Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego w leczeniu cukrzycy mogą być stosowane różne strategie żywieniowe, na przykład dieta śródziemnomorska, dieta DASH czy diety roślinne. Założenia diety i schemat leczenia powinny być ustalane indywidualnie, a priorytetowo należy traktować szacowanie zawartości w diecie węglowodanów. Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego udział białek w dziennym zapotrzebowaniu kalorycznym powinien wynosić 15-20 procent, połowę białka powinno stanowić białko roślinne, połowę - zwierzęce. U zdrowej osoby dorosłej ilość spożywanego dziennie białka może wynosić około 1 g na 1 kg masy ciała. Tłuszcze powinny stanowić 30-35 procent, maksymalnie 40 procent, dziennego zapotrzebowania na energię. Tłuszczy nasyconych zaleca się maksymalnie 10 procent, jednonienasyconych – 10-15 procent, natomiast wielonienasyconych – 6-10 procent wartości kalorycznej diety. Natomiast węglowodany powinny stanowić 45-50 procent wartości energetycznej diety i głównie pochodzić z węglowodanów złożonych-bogatych w błonnik oraz o niskim indeksie glikemicznym. U osób z nadwagą lub otyłością i cukrzycą typu 2 najlepiej jest stosować 40-44 procent węglowodanów w stosunku do dziennego zapotrzebowania. Owoce a cukrzyca – czy można je jeść? Szczególne znaczenie w diecie osoby chorej na cukrzycę ma rodzaj spożywanych węglowodanów. Całkowicie wyeliminowane albo znacznie ograniczone powinny być węglowodany proste, łatwo przyswajalne, czyli cukier, słodycze (cukierki, ciastka, ciasta, czekolady), przetwory z dodatkiem cukru, takie jak dżemy powidła, konfitury, miód, słodkie bułki, a także pieczywo z dodatkiem cukru, karmelu i słodu. Dopuszcza się używanie słodzików naturalnych takich jak stewia, erytrytol i xylitol, lub sztucznych - aspartam, ascesulfam. Zamiast produktów zawierających cukry proste w diecie powinny się znaleźć tzw. węglowodany złożone-bogate w błonnik, czyli razowe, pełnoziarniste pieczywo, chleb graham, płatki jęczmienne, żytnie, owsiane (nie błyskawiczne), pełnoziarniste kasze (gryczana, owsiana, pęczak), brązowy ryż czy makarony razowe. Produkty te, zawierają dużo błonnika pokarmowego, który korzystnie wpływa na prawidłowy poziom glukozy i insuliny we krwi, reguluje pracę przewodu pokarmowego oraz pomaga utrzymać właściwą masę ciała. Zaleca się spożywanie około 25-40 gram błonnika dziennie w produktach żywnościowych. Owoce to produkty, które oprócz węglowodanów i błonnika zawierają także dużą ilość witamin i mikroelementów, dlatego nie powinno ich zabraknąć w diecie każdego, także osoby chorej na cukrzycę. Jednak nie wszystkie owoce są polecane dla cukrzyka. Przy ich ocenie, podobnie jak innych produktów żywnościowych (szczególnie węglowodanowych) warto brać pod uwagę tzw. indeks glikemiczny. Nasuwa się więc pytanie - jakie owoce jeść przy cukrzycy? Owoce dla cukrzyka a indeks glikemiczny Pojęcie indeksu glikemicznego zostało wprowadzone w 1981 roku w celu umożliwienia klasyfikacji produktów spożywczych na podstawie ich wpływu na poziom glukozy we krwi i szybkość zwiększania się tego poziomu. Zgodnie z definicją FAO (Food and Agriculture Organization –Organizacji ds. Żywności i Rolnictwa) oraz WHO (World Health Organization - Światowej Organizacji Zdrowia) z 1998 roku, indeks glikemiczny oznacza pole powierzchni pod krzywą glikemii po spożyciu 50 g węglowodanów posiłku testowanego w stosunku do pola pod krzywą odpowiedzi glikemicznej, po spożyciu analogicznej ilości węglowodanów z produktu standardowego — glukozy lub białego pieczywa. Stwierdzono, że produkty o wysokim indeksie glikemicznym gwałtownie zwiększają stężenie glukozy we krwi, a to powoduje wyrzut insuliny i nagłe zmniejszenie stężenia glukozy. Prowadzi to do uczucia głodu i spożywania większej ilości pożywienia. Natomiast produkty o niskim indeksie glikemicznym i wyższej zawartości błonnika dają większe uczucie sytości oraz minimalizują wydzielanie insuliny po posiłku, dzięki temu opóźniają wystąpienie uczucia głodu. Dieta zawierająca produkty o niskimindeksie glikemicznym poprawia insulinowrażliwość, czyli wrażliwość tkanek na działanie insuliny. W związku z tym cukrzykom zaleca się spożywanie produktów o niskim indeksie glikemicznym. Ostrożność natomiast trzeba wykazać przy produktach węglowodanowych, z których wiele posiada wysoki indeks glikemiczny, dotyczy to na przykład słodyczy, deserów czy ciast, a także produktów, ktore w składzie zawierają dodatek cukru lub suropu glukozowo-fruktozowego. Owoce dla diabetyków Biorąc pod uwagę indeks glikemiczny, jakie owoce może jeść cukrzyk? Owoce dla cukrzyka to te, których indeks glikemiczny nie przekracza 50 czyli: awokado (indeks glikemiczny - 10), agrest (15), wiśnie (22), jabłka (34), maliny (25), grejpfrut (25), jeżyny (25), mandarynki (30), brzoskwinie (30), truskawki (40), borówki (50), jagody (45), porzeczki (25). Wyższy indeks glikemiczny mają takie owoce jak mango (51), banan (52), melon (65), jagody czarne (53), daktyle suszone (70 ) czy arbuzy (72). Na wartość indeksu glikemicznego owoców wpływa stan ich dojrzałości - owoce mniej dojrzałe mają niższy IG niż te bardziej dojrzałe. Wpływ na indeks glikemiczny ma także poddawanie produktów obróbce termicznej oraz stopień ich rozdrobnienia. Produkty przetworzone i rozdrobnione mają wyższy indeks glikemiczny niż surowe. Źródła: Juruć A., Pisarczyk-Wiza D., Wierusz-Wysocka B., Zalecenia dietetyczne i zachowania żywieniowe u osób z cukrzycą typu 1 — czy mają wpływ na kontrolę metaboliczną? Diabetologia Kliniczna 2014, tom 3, nr 1, 22–30 Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych z cukrzycą 2021, Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego Ostrowska J., Jeznach-Steinhagen A., Czynniki wpływające na wartość indeksu glikemicznego oraz jego zastosowanie w leczeniu dietetycznym cukrzycy, Forum Medycyny Rodzinnej, 2016, tom 10, nr 2, 84 -90 Chorzy na cukrzycę powinni unikać słodkich napojów, cukru, dżemów czy miodu. Mogą jeść owoce ale w ograniczonej ilości. Stosując racjonalną dietę, można czasami pozwolić sobie na słodki podwieczorek. O diecie cukrzyków z dietetyczką Mariolą Klocek rozmawiała Anna Kropaczek. Anna Kropaczek, RMF FM: Czy są różnice w diecie w zależności od typu cukrzycy? Mariola Klocek, dietetyczka: Zarówno w cukrzycy typu pierwszego jak i w przypadku cukrzycy typu drugiego pacjent powinien stosować się do zasady racjonalnego żywienia. Jest jednak różnica w kierunku działań dietetycznych. W cukrzycy typu drugiego głownie skupiamy się na redukcji masy ciała. W cukrzycy typu pierwszego z reguły nie ma takiej konieczności. Tu mamy włączoną insulinoterapię i w zależności od tego, co u pacjenta pojawia się na talerzu, trzeba dostosować dawkę insuliny. Często pacjenci liczą sobie tzw. wymienniki węglowodanowe lub kalorie. Na podstawie tej informacji lekarz tez ustala dawkę insuliny. Czy są jakieś produkty, których cukrzycy muszą unikać? Czy są zakazane produkty? Jest ogólna zasada, że pacjent musi w cukrzycy ograniczyć tzw. cukry łatwo przyswajalne. Chodzi o cukier, miody, dżemy i słodkości. Jednak w życiu pacjenta chorego na cukrzycę może być taka sytuacja, że poziom glukozy we krwi jest zbyt niski i on musi wiedzieć, z czego w danym momencie skorzystać. Tego cukru prostego musi wtedy użyć. Można powiedzieć, ze wtedy ta trucizna zaczyna mu ratować życie. Nie mogę więc powiedzieć, że czegoś nie wolno jeść. Ale warto zrezygnować np. ze słodkich napojów… Tak, bo to jest duży nośnik cukru. Litr coca-coli to 20 łyżeczek cukru. Niektóre jogurty owocowe zawierają nawet 8 łyżeczek cukru, bo mamy tam syrop glukozowo-fruktozowy. Trzeba pamiętać o dużej ilości cukrów ukrytych w różnych produktach. Cukier dodawany jest do wędlin, bo nadaje im kruchości. Cukier jest w przetworach mlecznych, płatkach śniadaniowych – tak naprawdę to nie jest produkt śniadaniowy tylko słodycz. Jakie produkty są wskazane w diecie cukrzyka? Na pewno warzywa ze względu na dużą zawartość błonnika pokarmowego. Produkty z pełnego ziarna: pieczywo pełnoziarniste, makarony z mąki pełnoziarnistej, grube kasze, brązowy ryż. Te produkty, oprócz tego, ze zawierają błonnik, charakteryzują się też niskim indeksem glikemicznym. Niski indeks glikemiczny pozwala pacjentowi utrzymywać poziom glukozy we krwi na stabilnym poziomie, niezbyt wysokim i niezbyt niskim. Warzywa tak, owoce ostrożnie? Tak. Specjalnie ominęłam owoce. Mamy w owocach błonnik, mamy wodę ale także cukier dość łatwo przyswajalny – fruktozę. Ważne jest to, żeby one się pojawiały w diecie, ale nie można powiedzieć, że mamy je jeść w niekontrolowanych ilościach. Tak mogę natomiast powiedzieć o warzywach. Po nie można sięgać w nieograniczonych ilościach. Niedawno mieliśmy tłusty czwartek. Czy cukrzykowi może zaszkodzić jeden pączek? Każdy pacjent w racjonalnym żywieniu powinien stosować 80 procent zasad zdrowych, 20 procent to powinna być możliwość zjedzenia czasami np. pączka w tłusty czwartek. To dla zdrowia psychicznego. Jeżeli pacjent je 5 posiłków w ciągu dnia , przez cały tydzień daje nam to 35 posiłków. Jeśli jeden będzie niewskazany, bo pacjent zje sobie przykładowo tego pączka w tłusty czwartek , to nic się nie stanie. (ag) Anna Kropaczek CukrzycaDieta cukrzycowa Chorzy na cukrzycę przede wszystkim powinni zwracać uwagę na zawartość węglowodanów w spożywanych produktach. Czy w takim razie diabetycy mogą jeść miód? Ile wynosi jego wartość indeksu glikemicznego? Jakie są zalecenia Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego? Przeczytaj. Miód a cukrzyca – zawartość cukrów w miodzie Miód charakteryzuje się silnymi właściwościami prozdrowotnymi, dlatego też określany jest zdrowym zamiennikiem białego cukru. Sięgając po miód, przede wszystkim naturalnie wpłyniemy na naszą odporność oraz wspomożemy organizm w walce ze stanami zapalnymi. Diabetycy i osoby chorujące na insulinooporność stanowią jednak grupę, wśród której spożywanie miodu może być wykluczone. Aby dowiedzieć się, czy cukrzyca wyklucza ten produkt z diety, musimy przeanalizować jego skład oraz wartość indeksu glikemicznego. Większość rodzajów miodów w około 70% składa się z cukrów prostych, czyli z glukozy i z fruktozy. Natomiast ogólny udział cukrów w składzie oscyluje na poziomie około 75%. Oznacza to, że 75% składników, które zawarte są w miodzie, może znacząco wpływać na wahania poziomu glikemii. Ile wynosi wartość indeksu glikemicznego miodu? Wartość indeksu glikemicznego określa, jak dany produkt spożywczy wpłynie na wzrost poziomu cukru we krwi. Im wyższa jest wartość IG produktu, tym wyższe będzie stężenie glukozy we krwi po jego spożyciu. Wartość indeksu glikemicznego miodu jest wysoka lub średnia. Miód charakteryzuje się średnią lub wysoką wartością indeksu glikemicznego – najwyższa wartość dotyczy miodów wielokwiatowych i wynosi się ok. 80. Oznacza to, że zjedzenie miodu doprowadzi do gwałtownego wzrostu poziomu cukru we krwi oraz do dużego wyrzuty insuliny. Następnie poziom cukru szybko spadnie do stężenia poniżej stanu wyjściowego, co poskutkuje hipoglikemią poposiłkową. Warto również wiedzieć, że stosując miód do słodzenia np. kawy lub herbaty, zwiększamy wartość indeksu glikemicznego. Sprawdź: Miód wrzosowy – dlaczego warto go spożywać? Właściwości i wartości odżywcze Miód akacjowy – czy jest dozwolony dla diabetyków? W wielu źródłach miód akacjowy określany jest jako miód dla cukrzyków. Wynika to przede wszystkim z jego najniższej wartości indeksu glikemicznego w porównaniu do innych rodzajów produktu od pszczół – wartość IG miodu akacjowego wynosi 32 – oraz z tego, że cechuje się większym udziałem fruktozy w stosunku do glukozy. Warto jednak wiedzieć, że cukrzycy nie powinni sięgać również i po miód akacjowy. Dlaczego? Mimo że indeks glikemiczny wskazuje na jego korzyść, to skład już nie. Ten rodzaj słodkiego produktu ma wysoki poziom sacharozy, która jest wolniej trawiona przez nasz organizm. Przyjmuje się, że cukry proste ( glukoza) wchłaniają się w przewodzie pokarmowym w ciągu 15 minut od spożycia, natomiast sacharoza ulega rozkładowi po upływie około 2 godzin. Kolejną ważną kwestią jest powtarzany mit, który zakłada, że fruktoza może być spożywana przez diabetyków ze względu na jej niski indeks glikemiczny. Prawdą jest, że sięganie po zbyt duże ilości fruktozy prowadzi natomiast do podniesienia ciśnienia tętniczego krwi, zwiększenia poziomu trójglicerydów oraz do wzrostu ryzyka rozwoju miażdżycy. Przyczynia się również bezpośrednio do insulinooporności, otyłości i cukrzycy typu 2. Sprawdź: Indeks glikemiczny w cukrzycy – jak IG wpływa na poziom glukozy we krwi? Czy cukrzycy mogą spożywać miód? Czy spożywanie miodu będzie skutkować wzrostem poziomu cukru we krwi? Właściwe odżywanie jest jednym z najważniejszych aspektów dotyczących walki z cukrzycą. Diabetycy przede wszystkim powinni się kierować indywidualnie dobranym jadłospisem oraz zwracać uwagę na wartość indeksu glikemicznego. Niestety, miód jest jednym z produktów, które powinny zostać wyeliminowane z diety cukrzycowej. Nie istnieje również jeden rodzaj miodu, który jest szczególnie zalecany dla cukrzyków – spożycie każdej odmiany skutkować będzie wzrostem poziomu glikemii. Dodatkowo jest on produktem wysokokalorycznym. Przyjmuje się, że w jego jednej płaskiej łyżeczce zawartych jest około 40 kalorii. Miód jest produktem wysokokalorycznym – w jednej łyżeczce zawartych jest 40 kalorii. Lekarze zalecają miód jedynie w przypadku hipoglikemii. Przy ścisłej diecie, określającej dzienną porcję węglowodanów, specjalista może wyrazić zgodę na spożywanie niewielkich ilości miodu. Miód nie powinien być spożywany przez kobiety w ciąży, które borykają się z cukrzycą ciążową. Jakie jest stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego? Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego (2021) diabetycy powinni ograniczyć węglowodany proste do wartości minimalnej. W grupie węglowodanów ujęte zostały produkty, takie jak: miód, cukier biały, słodycze, napoje, soki owocowe sztucznie dosładzane. Chorzy na cukrzycę i insulinooporność powinni także zwrócić uwagę na spożycie fruktozy – dzienne dopuszczalna dawka wynosi 50 gramów.